Çocuğum Büyüyünce Ne Olacak?

Hani bazı kokular vardır, çocukluğunuzdan bir anı alır bırakıverir kucağınıza. Sorsalar,  o an dır yaşadığınız, tam da o an. Belki 10, belki 20, belki daha uzun yıllar önce yaşanmış bir anın tam ortasındasınızdır. Çocukluğunuz yanı başınızdadır.

Size de sık sık olur mu bilmem ama ben sıkça yaşarım bu durumu.

Belki çocukluğum çok keskin anılarla dolu belki ben çok coşkulu yaşıyorum her duyguyu, bilmiyorum. Ama çok iyi bildiğim bir şey var, bir insanın en büyük mirası çocukluğu. Genlerindeki o yılların şifreleriyle kocaman bir hayat kurarsın kendine. Yaptığın her işte izi vardır çocukluğunun.İyice bakarsanız ve başka bir gözle seyrederseniz hayatınızı tüm yaşamınızda çocukluğunuzun ayak izlerini görebilirsiniz. Bazen iyi bazen kötü, bazen mutlu, bazen mutsuz ama ille de vardır o izler.

Yıllardır okuduğum kitaplardan mıdır ? aldığım eğitimlerden midir bilmiyorum ama çok net bir bilgidir bu bende. Çocukluk yılları bir insanın hayatının en önemli yapı taşıdır. Ve ben, hangi işe kalkışsam durup bir düşünürüm şöyle; acaba beni yansıtır mı bu iş diye? acaba bu işi yapan ben olabilir miyim diye yada bu yapmayı planladığım şeyle ilgili çocukluk yıllarımdan bir hatıram var mı? bir ilgilenmişlik, bir hoşuna gitme, bir taklit var mı? acaba diye. Eğer soruma net bir yanıt gelmiyorsa o iş pek aklıma yatmaz.
Şimdi diyeceksiniz ki ne alakası var, hayatını çocukluğun mu yönetiyor diye. Haklısınız, bu sizin yönteminiz olmayabilir ve size hiç uymayabilir. Bunu haklı bulurum ancak şunu öğrendim ki çocukluğumda meyil gösterdiğim her işte çok başarılıyım. onlar zaten benim oyun yoluyla kendi karekterimi yansıttFacebook-20151008-043226ığım alanlarımdı. Onlar benim yeteneklerimdi. Üzerinde durulması gereken, parlatılması gereken özelliklerimdi.
Geçtiğimiz günlerde kızıma ilk defa şu soruyu sordum; ( kızım 4,5 yaşında ) Işıl Su sen büyüyünce ne olacaksın kızım?

Cevap hiç beklemeden ve hızla geldi. Ben büyüyünce çok parlak biri olacağım anne.
Şaşırmış ve düşünceli bir anne yüzü hayal edin. İşte o benim.
Çok şaşırdım. Nasıl yani dedim kendi kendime, doktor değil, avukat değil, polis değil, itfaiyeci deği, Parlak biri. O ne demek acaba?
Biraz düşündüm, kızımın tarzını , hoşlandığı şeyleri, tavrını, hareketlerini. Evet buldum….
Benim kızım dans etmeyi seviyor, evde sürekli yıl sonu gösterisi hazırlayıp sunuculuğunu da bana yaptırıp, bir sehbaya çıkıp şarkı söylüyor , dans ediyor. Ve bir de çok güzel giyinmek, çok şık olmak istiyor hep. Baleye çok ilgi duyuyor, dans gösterilerini ilgiyle takip ediyor. Hemen bir karar verdim, çocuk aslında bana oyunlarıyla mesajlar veriyor bunu doğru değerlendirmeliyim diye düşündüm ve onu hemen bale derslerine ve cimlastik gurubuna yazdırdım. Müzik için henüz erkenmiş. Müzik okuluna da götürüp test ettirdim, başlayabilir mi diye, ancak henüz küçükmüş.
Gelecekte ne olmak istediğene karışmayacağım elbette, ancak ona rehberlik edeceğim, Yetenekli olduğu alanlarla ilgili onu destekleyeceğim ve yol göstereceğim. O zaten kendi için en doğru yolu bulur. Tıpkı benim gibi…