Kızgınım;
Niçin bana bu duygunun dünyanın en kıymetli, en özel duygusu olduğunu anlatmadınız.?
Niçin hep yorulduğunuzu, yıprandığınızı, zorlandığınızı büyüte büyüte , kocaman el hareketleriyle ve hararetli hararetli anlattınız da sadece bir anın dünyaya bedel olduğunu anlatmadınız?
Kocanızla küsme nedeniniz çocuklarınız oldu, aşk ve seks hayatınız onlar yüzünden bitti. onlar yüzünden hızlı yaşlandınız, onlar yüzünden gözlerinizin altı mor halkalarla kaplandı, saçlarınız beyazladı, karnınızda bir avuç yağ oluştu, kocaman poponuz, sarkmış memeleriniz oldu. kilo alışınızın tek nedeni doğum yapmış olmak oldu. İş hayatınızda verimli olamadınız yada işten ayrılmak zorunda kaldınız onlar yüzünden. çayınız hep soğudu, bir fincan kahve içmeye hasret çeker oldunuz.kitap okumak, sinemaya gitmek, tiyatro izlemek lüks oldu. hele tatil yapmak nerdeyse imkansız. ne çektiniz beeee...
Hep şikayet ettiniz, hep söylendiniz..."ne zor şeymiş şu annelik " diyesim geldi hep sizleri dinlerken.
Hepiniz bu duyguyu yaşıyorsunuz biliyorum, ne kadar söylenseniz, kızsanız, yorulsanız da evlatlarınız söz konusu olunca dünya duruyor, hepiniz kalbinizin en derininde o büyük sevgiyi yaşıyorsunuz daaaa; benim anlamadığım şu ki yaşadığınız bu duyguyu çok normalleştiriyorsunuz. yaşadığınız mucizenin farkında değilsiniz. Arkadaşlar kendimize gelelim. dünyanın en güzelişini yapıyoruz şuan. Bir çocuğa hayat veriyor, onu büyütüyor, besliyor, aklını, beynini, ruhunu şekillendiriyor, dünyaya en kalıcı eserimizi veriyoruz.
Sohbet ettiğim bazı anneler "daha iyi bir kariyer yapmak isterdim olmadı " yada "eğer işime daha çok konsantre olabilseydim neler neler yapardım" "şimdi çok başka yerlerde olurdum " diyenler var. Sanki bir işte iyi bir mertebeye gelmek anne olmaktan daha önemli, daha anlamlı ve önemliymiş gibi. Bana sorarsanız bu dünyada yapılabilecek en mükemmel iş annelik. Elbette çalışalım, üretelim , çoğaltalım, öğrenelim, öğretelim. Bunlar muhteşem şeyler, ancak evlatlarımızı büyütürken yapamadığımız işler , yetişemediğimiz etkinlikler için kayıp gözüyle bakmayalım ne olur. zaman akar gider, çocuklar büyür, kendi başına bir hayat kurar elbet. işte o zaman bolca zamanımız olacak herşey için. Hem zamanı doğru kullanırsak pek çok şeyi de yapabiliriz. kendi yaşamımdan örnekleri ileri de yazılarımla paylaşacağım sizlerle. o halde şimdinin tadını çıkaralım biraz, bugün çok yorulmuş olabiliriz ve hatta belkide kendimiz için hiç bir şey yapmamış olabiliriz. olsun diyelim geçelim. yarın yeniden başlayalım ancak dünden farklı olsun, kendimiz için bir şeyler yapmak için düşünelim, yada harekete geçelim. Ama bugün dünün aynısı olmasın. Hadi anller yaşadığımız mucizeyi farkederek, memnun olarak, şükrederek yaşayalım şuanı. Hatırlayın 1bu dünyada yapılabilecek en iyi iş bir çocuğu büyütmek, anne olmak..
Niçin bana bu duygunun dünyanın en kıymetli, en özel duygusu olduğunu anlatmadınız.?
Niçin hep yorulduğunuzu, yıprandığınızı, zorlandığınızı büyüte büyüte , kocaman el hareketleriyle ve hararetli hararetli anlattınız da sadece bir anın dünyaya bedel olduğunu anlatmadınız?
Kocanızla küsme nedeniniz çocuklarınız oldu, aşk ve seks hayatınız onlar yüzünden bitti. onlar yüzünden hızlı yaşlandınız, onlar yüzünden gözlerinizin altı mor halkalarla kaplandı, saçlarınız beyazladı, karnınızda bir avuç yağ oluştu, kocaman poponuz, sarkmış memeleriniz oldu. kilo alışınızın tek nedeni doğum yapmış olmak oldu. İş hayatınızda verimli olamadınız yada işten ayrılmak zorunda kaldınız onlar yüzünden. çayınız hep soğudu, bir fincan kahve içmeye hasret çeker oldunuz.kitap okumak, sinemaya gitmek, tiyatro izlemek lüks oldu. hele tatil yapmak nerdeyse imkansız. ne çektiniz beeee...
Hep şikayet ettiniz, hep söylendiniz..."ne zor şeymiş şu annelik " diyesim geldi hep sizleri dinlerken.
Hepiniz bu duyguyu yaşıyorsunuz biliyorum, ne kadar söylenseniz, kızsanız, yorulsanız da evlatlarınız söz konusu olunca dünya duruyor, hepiniz kalbinizin en derininde o büyük sevgiyi yaşıyorsunuz daaaa; benim anlamadığım şu ki yaşadığınız bu duyguyu çok normalleştiriyorsunuz. yaşadığınız mucizenin farkında değilsiniz. Arkadaşlar kendimize gelelim. dünyanın en güzelişini yapıyoruz şuan. Bir çocuğa hayat veriyor, onu büyütüyor, besliyor, aklını, beynini, ruhunu şekillendiriyor, dünyaya en kalıcı eserimizi veriyoruz.
Sohbet ettiğim bazı anneler "daha iyi bir kariyer yapmak isterdim olmadı " yada "eğer işime daha çok konsantre olabilseydim neler neler yapardım" "şimdi çok başka yerlerde olurdum " diyenler var. Sanki bir işte iyi bir mertebeye gelmek anne olmaktan daha önemli, daha anlamlı ve önemliymiş gibi. Bana sorarsanız bu dünyada yapılabilecek en mükemmel iş annelik. Elbette çalışalım, üretelim , çoğaltalım, öğrenelim, öğretelim. Bunlar muhteşem şeyler, ancak evlatlarımızı büyütürken yapamadığımız işler , yetişemediğimiz etkinlikler için kayıp gözüyle bakmayalım ne olur. zaman akar gider, çocuklar büyür, kendi başına bir hayat kurar elbet. işte o zaman bolca zamanımız olacak herşey için. Hem zamanı doğru kullanırsak pek çok şeyi de yapabiliriz. kendi yaşamımdan örnekleri ileri de yazılarımla paylaşacağım sizlerle. o halde şimdinin tadını çıkaralım biraz, bugün çok yorulmuş olabiliriz ve hatta belkide kendimiz için hiç bir şey yapmamış olabiliriz. olsun diyelim geçelim. yarın yeniden başlayalım ancak dünden farklı olsun, kendimiz için bir şeyler yapmak için düşünelim, yada harekete geçelim. Ama bugün dünün aynısı olmasın. Hadi anller yaşadığımız mucizeyi farkederek, memnun olarak, şükrederek yaşayalım şuanı. Hatırlayın 1bu dünyada yapılabilecek en iyi iş bir çocuğu büyütmek, anne olmak..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder