Merhaba Değerli okurlarım Hürriyet yazarı oldum diye sizi unuttum sanmayın. Yazmaya, paylaşmaya ve hayata değer katmaya devam . Blogumda anne röportajlarını sizlerle paylaşmaya devam edeceğim ancak Hürriyet Doğu Marmara Ekinde her hafta Cumartesi günü tam sayfa yazılarımla sizlerle olacağım. Biliyorsunuz ki kızım Işıl Su önümüzdeki yıl ilköğretime başlayacak ve yoğun bir biçimde okul araştırmalarım devam ediyor, bende bu araştırmalarım sonucunda elde ettiğim bilgileri gazete yazılarımda sizlerle paylaşacağım. Her cumartesi Hürriyet almayı unutmayın...Neyse bu hafta yine harika bir anne röportajı hazırladım sizler için. Konak Hastanesinde Psikolog olarak görev yapan Angela Örge tarzı ve tavrı ile çok sevdiğim biri, anneliğe bakış açımız da çok benziyor. Bakalım neler söylemiş, keyifle okumanızı dilerim.
Merhaba Angela hanım, sizi tanımak ve sizinle sohbet etmek büyük bir keyif bize kendinizi biraz anlatır mısınız?
Romanya
da Transilvanya bölgesinde ,harika ve doğa ile iç içe olan ve tarih kokan bir
şehirde doğdum,büyüdüm,okudum,yaşadım ve evlendim. 23 yaşında bir kız çocuğu
annesiyim. Kızımın birinci sınıfa başlamasına yakın Türkiye- İzmit'e geldim ve
o zamandan beri buradayım.
İlk mesleğim anaokulu öğretmeniydi aynı anneminki gibi...
Universitesınavımı,hukuktan yana tercih ettim,ancak kısa bir süre sonra
hayalimdeki mesleğin psikolog olduğunu daha net anladığımda, bu yolu seçtim.
Mesleğimi severek yapıyorum. Uzmanlık alanım oldukça geniş,ancak temel olarak
bireysel,çift,aile ve çocuk terapileri ve eğitim danışmalığı yapmaktayım. Bu
arada kendimi geliştirme adına gerek Türkiyede gerek yurt dışında hep eğitim
almaktayım. İnsanların hayatında kısa bir dönem için olsa da,ışık olmak beni
mutlu ediyor. Ailem için,özellikle çocuklarım için örnek teşkil ettiğimi
düşünüyorum.
Kaç yaşında anne oldunuz ve annelik planladığınız bir şey
miydi?
22 yaşındayken
anne oldum. Evet planladım ve çok istedim,Genç anne olmak hayalimdi. Kızımın
dünyaya gelmesi ile birlikte ,eşimin ilk evliliğinden olan çocuklarından
birisini yanıma aldım. Oğlum 12 yaşındaydı. O zamandan beri de birlikteyiz.
Dolayısıyla 22 yaşında 2 çocuk annesi oldum.
Uzman psikolog olmanız anneliğinizi daha keyifli yaşamanıza
etkisi oldu mu?
Anne
olmak keyiflidir. Aşırı zevkle annelik yapıyorum. Çocuklarımla birlikte
büyüdüm,olgunlaştım,deneyimledim ve öğrendim.Bocaladığım ve zorlandığım anlar oldu
elbette ancak kendimi geliştirerek,olumlu ve iyi niyete bağlı olarak ,kaygı ve
endişeyi içime yerleştirmeden çok soru
sorarak,okuyarak, kendimi alışkanlıklarımdan arındırdım…yeniliklere açık oldum
ve bütün bunlar çocuklarımla birlikte belirli dönemleri atlamamızı
kolaylaştırdı.
Uzman psikolog olarak bilgi ve mantık yoluyla onlarla
iletişimim,anlayışım açık ve net oldu. Ancak annelik duygusu meslek tanımaz,o
yüzden de doğal ve sevecen olmak bir görevimdi.
Bu
sorunun cevabını çocuklar verebilir aslında. Ama mütevazi olmadan işbirlikçi,
istikrarlı, empatik ve sempatik yaklaşımla, kendini geliştiren ve iletişime
açıkolan,alttan alan ve uzlaşımcı yönü güçlü tutarak,yapıcı ve olumlu düşünce
geliştirerek,net ve bir o kadar da esnek (duruma göre) bunun yanı sıra neşeli,
komik ve çocuksu tutuma sahip, hassas ve
kahkaha atmaya müsait bir anneyim.
Aslında böyle olmam
,kendimi çocuklarıma daha yakın ve ulaşılır hissettirdi bu da onlara
güven ve cesaret verdi, sevginin verdiği rahatlığı sağlamış olduğumu
düşünüyorum.
Kızınız şuan bir yetişkin ve çocuksu dönemi bitti,keşke
çocukluğunda şunları yapsaydım dedikleriniz var mı?
İstediğimiz
çoğu şeyi yaptığımızı düşünüyorum.
Ama elbette var, mağlesef. Onunla daha çok gezmek isterdim, birlikte yağmurun
altında oynayarak ıslanmak isterdim,çamurda zıplamak isterdim; sınav
dönemlerinde ona çok kelime aktarmak yerine daha çok duygu yaşatmak isterdim.
Angela hanım ile yaptığımız bu sohbetten umarım sizler de keyif almışsınızdır. Yeni yazılarda görüşene dek, hoşçakalın....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder