Merhaba Melekciğim ben seni çok yakından tanıyorum fakat tanımayanlar için biraz kendini anlatır mısın?
Kendimden bahsetmek istediğimde öyle çok şey geçiyor ki aklımdan, aynı zamanda yüreğimden,40. yaşın getirisi bu heralde. Ben bir çok yönden hayatı şanslı yaşayanlardanım. Çok şükür ki aile bağları güçlü,her daim maddi manevi destek olunan,hayatın getirdiği çatışmaların üstesinden gelinilebilen bir ailenin üyesiyim.Kendi kurduğum çekirdek ailemde de eşim ve 2 kızımla, eşimin ailesiyle birlikte sevgi, saygı,hoşgörüye dayalı mutlu bir evliliğim var. Tabi her şey bununla bitmiyor, mutlu olmanın şartı iyi bir eşin yanında her geçen gün daha çok iyi ki bu işi yapıyorum dediğim, bana mutluluk veren bir işim var. Hayat bana eğitim alma, meslek sahibi olma, hayata dair bir vizyon geliştirebilmem ve bir çok şey için şans verdi. O yüzden ben şanslı bir kadınım.
Çocuk sahibi olmayı istediğin bir dönem de mi anne oldu yoksa sürpriz bir gelişme mi oldu?
Eşimle evliliğimiz aşkla birlikte mantığımızın da oturduğu bir aşk evliliği. Evlendikten bir yıl sonra çocuğumuz olsun istedik, ve çok şükür ki her şey yolundaydı, büyük kızım Ece'yi kucağıma aldığımda 26 yaşındaydım.Eski kuşak için çok geç gibi görünüyor ama son zamanlar için erken kalan bir yaş oldu. İkinci kızımı da 2,5 yıl sonra kucağıma aldım. Sağ olsunlar annelerimizin desteği, çok iyi bir bakıcımız-cici annemiz olduğu için hemen 2. çocuk için gayette isteyerek harekete geçtik. İsteyerek planlı olan gebelik sonucu doğan bebekler daha mutlu oluyorlar.
İlk kez kızını kucağına aldığında neler hissettin?
İki doğumumda da çocuklarımı doğar doğmaz kucağıma almak kısmet oldu. Şu an bile o heyecanı hissedebiliyorum.O an ne hissettiysem bedenim tekrar bana o duygu yoğunluğunu yaşatır, bedenin hafızası unutmaz biliyorsunuz. "İyi mi ?" dedim ve bir yandan da mutluluktan ağlıyordum, Hayatta inandığım en değerli mucize budur, o gün bugündür iki yavrumla bu mucizeyi yaşıyorum. Anne olmak anlatılmaz yaşanır bir duygu. Her isteyene versin derim. Hem size mutluluk veren hemde geleceğe dair umutla birlikte kaygıda veren bir sorumluluk çocuk sahibi olmak. Çocuk önemlidir ailede, geleceğe dair umudunuzu simgeler. Ama şunu da belirtmek isterim ki illa anne-baba olmak şart mıdır, olmayınca bu bir eksiklik midir gibi soruların cevabını çevre-mahalle vermemelidir. Aileyi kurtarmak ya da çevre baskısı vb. nedenlerle çocuk sahibi olmak işin büyüsünü bozuyor.
Annelik seni yordu mu?
Anne olduktan sonra anladım ki, bunu tüm samimiyetimle söylüyorum, artık ölmeye, gitmeye, bırakmaya hakkınız yok. O varlığı siz dünyaya getirdiniz ve artık sorumlusunuz. Onun iyiliğinden, onun eğitiminden, ayakları üzerinde durabilmesi için gerekli her tür destekten sorumlusunuz. Hasta olacak, ağlayacak, inat edecek, düşecek, çişiydi beziydi derken bir bakacaksınız okul gelmiş, ergenlik kapıda, arkadaş ilişkileri, hayatta ki duruşu her şey sizin ömrünüzden yiyecek. Gözünüzün içine baka baka hata yapmak isteyecekler ve siz ( kafa göz yarılmayacaksa tabi) buna göz yumacaksınız zaman zaman, izlemesi zor oduğu halde. Nerde ne söylemeniz söylememeniz gerektiğini bilemeyeceksiniz. Zor iş anne olmak.
Mesleğinin çocuklarını yetiştirmene önemli katkıları olduğunu düşünüyorum, gerçekten öyle oldu mu?
Çocuklarımı büyütürken mesleğimin avantajlarını da dezavantajlarını da yaşadığımı söyleyebilirim. En büyük avantajı aldığınız eğitimlerin üstüne sürekli danışmanlıklar da anlatarak,anlattıklarınızı yaşantılamış ve içselleştirmiş oluyorsunuz,çünkü öğrenme bilgilerin hayata geçirilmesi ile olur ve öğrenmek için de bol egzersiz gerektirir, bu yönüyle inanılmaz avantajları var. Çocuğunuza hangi yaklaşımın iyi geldiğini, hangi kanaldan motive olduğunu, kariyer planlamalarını ve daha bir sürü ayrıntı da bana inanılmaz farkındalıklar yarattı ve çok faydasını gördüm. Kapı aralayıcı cümleleri yerinde ve zamanında kullanmamı sağladı. Diğer yandan ne yapılması gerektiğini bilirsiniz ama örneğin sürekli uykusuz kaldığınız geceden sonra anlayışlı olmanız zordur, kendinizi bağırıp çağırırken bulabilirsiniz. Burda da güzel olan farkındalığınız olması, objektif olabilmek, hatanızı kabul edip tekrarlamaktan kaçınmak ve en önemlisi özür dileyebilmek. Şu bir gerçek ki hayat sadece huzur ve mutluluktan ibaret değil ve amaç her tür zorlu yaşantıyla başedebilmek.
Kızlarınla neler yapmaktan hoşlanırsınız?
Çocuklarımla sohbetlerimiz çok kalitelidir, zaman zaman aile oyunları oynadığımız, tavla, uno, dost kazığı kapışmalarımız olur. Bu konuda sağolsun eşim çok başarılı. Küçükken de onları parka, oyun alanlarına götürmeye hiç üşenmezdi. Babaanneler de parka bahçeye çok çıkarırlardı, bunların büyük avantajını yaşadım. Yağmur çamur demezlerdi ,bence bu alışkanlıkla kızlarım hala her hava koşulunda dışarıda zaman geçirebilirler.
En çok hangi dönemlerde zorlandın?
Özellikle hastalandıklarında her anne de olduğu gibi çok üzülüyorum. Kendilerini yeterince korumadıklarını düşündüğümde kızıyorum, montlarının önünü kapatmadıkları için . Özellikle çok küçüklerken uykusuz kalmak beni çok zorlamıştı, zorlanmıştım çünkü aynı zamanda evimde temiz olsun, yemeğim de hazır olsun, misafirlerimi de ağırlayayım, işime de yetişeyim diye mükemmel kadın sendromu denen koşturmaca içindeydim. Sonradan fark ettim ama mükemmel kadının kas ağrılarını yaşadım uzun bir zaman:)
İyi ki yapmışım dediklerin şeyler neler?
Hayatımda aldığım kararlardan en iyisi dediklerimden biride yaş aralığı yakın çocuk sahibi olmak. Küçüklerken zorlayıcıydı ama ilk 5 yıldan sonra arkadaş oldular birbirlerine , öz bakım ihtiyaçlarını kendileri yapabiliyorlardı, anneanne ve babaannelerinde yaz tatillerinde uzun zaman kalabiliyorlardı ve hayat kolaylaşmaya başladı. İlk yıllarda ki süreçte 5 yıl aralıksız bez değiştirdiğim düşünülecek olursa bez firmasının bana bir şilt vermesi gerekirdi:)
İki küçük çocuk sahibi olmak iş hayatını olumsuz etkiledi mi?
İş hayatımda olumsuz hiç bir etkilenmem olmadı çünkü çocuklarıma çok iyi bakıldığından emin olduğum için hiç bir zaman işteyken aklım evde kalmadı, hastayken bile şurubunun içirilip içirilmediğini düşünmedim. Bu yüzden kayınvalidem ve cici annemize minnettarım. Sosyal desteklerimizin güçlü olması hayatı inanılmaz kolaylaştırıyor. Gündüz bakımı cici annedeyken , ihtiyacımız olan her durumda Kayınvalidemlerin ve annemlerin desteğini gördük. En büyük tavsiyem sosyal desteklerin ihmal edilmemesi, sosyal bir çevrenin mutlaka oluşturulması ve sevgi-saygı çerçevesinde mahremiyeti de koruyarak çocukların bu güvenli çevrede paylaşım içinde büyümeleridir. Benim her daim hayatta ve yanlarında olacağımın garantisi yok ve dizlerimi yapışık büyüterek onları hayata hazırlayamam. Hep koynumda hep kollayarak gitmeyecek. Kanatlarının güçlenmesi için düşmelerine de incinmelerine de sorunları ile baş etmelerine de izin vermek durumundayım ki , kendilerini olduğu gibi seven, kabul edebilen, kendisiyle barışık ve potansiyellerine güvenen bireyler olabilsinler.
Kendini nasıl bir anne olarak tanımlardın?
Nasıl bir anne olduğumu gözden geçiriyorum çoğu zaman. Kızlarım büyüdüklerinde annen nasıl biriydi diye sorduklarında ne derler merak ediyorum. Galiba beni biraz sert ve mesafeli olarak tanımlayabilirler. Kararlı, tutarlı ve ihtiyaç duyduklarında yanlarında olan bir anne olarakta tanımlanabilirim sanırım. Geceleri korktuklarında yatağına alan bir anne olmadım ama yataklarının yanındaydım. Her haftasonu kekler börekler yapamadık ama mutfağı dağıtmalarına izin verdim. Bir hafta sonra büyük kızımı kazandığı lisenin yurduna yerleştireceğim ama içim rahat, kızımın bunu başarabileceğini biliyorum.
Benim annelikten anladığım şey, iyi anne olmaya çalışmayınca , akışına bırakabildiğin de , beklentilerinde kontrollü olabildiğinde, ama illa ki sabırlı olduğunda zaten iyi anne olunuyor. Önemli olan hayatı kasmadan yaşamak. Sürekli hayatla kavga halindeyken çocuğunuza huzur veremezsiniz.
Anne adaylarına ve yeni anne olmuş olanlara tavsiyelerin neler olurdu?
Benim en büyük zaman yönetimi tavsiyem çocuklar da günlük ritüellerin oluşturulması ve uygulanması konusudur. Hayat bize sadece tek bir rol vermiyor, sadece anne değiliz, Mutlaka bu ritüelin içinde kendinize ve eşinize zaman ayırmanız. Hiç bir zaman eşler ihmal edilmemeli. Bir çocuğa yapılacak en büyük hediye ona birlik ve beraberlik içinde düzgün rol modeller olabilmek. İşte o zaman onlarda kendilerine mutlu yuvalar kurabiliyorlar. Anne babamın ailemizde ki rolü bana her zaman ışık tutmuştur. Onlara müteşekkirim.
Çok teşekkür ederim röportaj için.:)
Bende bu keyifli sohbet için Sevgili Meleğe çok teşekkür ediyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder